Jailed Taiwan domestic needs freedom fund

A foreign domestic worker (FDW) in Taiwan is seriously in need of assistance from migrant organizations and advocates. Helen Carumba, a 49-year old foreign domestic worker (FDW) with three children has been sentenced by prosecutors to 10 months of imprisonment. Earlier, she was arrested and detained by Taiwan’s National Immigration Administration (NIA) for falsification of her own travel documents.

Prior to this, Ms. Carumba had already been detained for four (4) months, a highly irregular circumstance since Taiwanese law mandates that illegal migrants should immediately be deported, and that the NIA can only detain migrants for the mere purpose of deportation (unless the prosecutor officially requests for longer detention. In Helen’s case, there was no such request from the prosecutor.

Migrants’ C189 advocacy bears fruit

(Source: APMM News Digest, July 2012)

“Finally, months of campaigning and lobbying by migrant organizations have paid off, and the C189 can now be used as a benchmark for protecting the rights of all dometic workers, especially those working abroad.”

This was the reaction of Ramon Bultron, Managing Director of the Asia Pacific Mission for Migrants (APMM), on the Philippine Senate’s recent ratification of the ILO Convention on Domestic Work (C189). Voting overwhelmingly for the Convention last August 6, the Upper House passed Senate Resolution No. 816, or the Resolution Concurring in the Ratification of Convention 189, Convention Concerning Decent Work for Domestic Workers. This was approved on third reading with 20 votes, zero negative vote and zero abstention.

Migrant domestic workers protest live-in conditions in HK

Helpers demand right to live away from employers

Joanna Chiu
Jul 12, 2012 South China Morning Post

Activist Eni Lestari (left) is angered by helpers being forced to sleep in places such as near toilets.

Domestic workers complained of being treated like "slaves" yesterday as they protested against a ban on living outside their employers' homes, and demanded that rules protecting their rights are enforced properly.

A group of about 40 women from the Philippines, Indonesia, Nepal, Sri Lanka and Thailand, along with half a dozen male workers and about 20 supporters chanted "we are workers, we are not slaves" as they gathered outside Immigration Tower in Wan Chai. 

Sri Lankan Domestic workers in Jorden seek help from Tamkeen for Legal Aid

Jordan NGO Gets Over 100 Complaints From Lankans

By Maryam Azwer/ Thursday, July 12, 2012 The Sunday Leader

A Jordan-based NGO said they have recorded around 110 complaints from Sri Lankan migrant workers from January to June this year.
According to Madhu Shanika Liyanage, a social worker attached to Jordan’s Tamkeen for Legal Aid, the complaints received from Sri Lankan domestic migrant workers usually range from unpaid salaries, to physical or sexual abuse.

Liyanage also said that these domestic workers sometimes ran away from their homes due to several other reasons, the most common being nostalgia and an inability to deal with the gap in cultures.
Tamkeen General Manager, Linda Alkalash, said that complaints were recorded mainly from workers who directly approached the Tamkeen office. “We receive cases mostly from Sri Lankans, mainly because they are the ones who know more about us,” she said, adding that people got to know about Tamkeen chiefly via word of mouth.

HRW also concerned over Thailands plan for pregnant migrant domestic workers

Thailand: Don’t Deport Pregnant Migrant Workers

July 5, 2012 Human Rights Watch 

(New York) – Thailand’s government should scrap the labor minister’s proposed regulation to deport migrant workers who become pregnant, Human Rights Watch said today. The proposal discriminates against women workers and would not advance the government of Prime Minister Yingluck Shinawatra’s stated aim of reducing human trafficking.

On June 26, 2012, Labor Minister Padermchai Sasomsap announced a plan to send home migrant workers who authorities learn are three to four months’ pregnant. He stated that this would curb the use of migrant child labor by reducing the number of migrant children in Thailand. He maintained this measure would help respond to the US State Department’s recent classification of Thailand in the “Tier 2 Watch List” as a country making consistently poor efforts to eliminate human trafficking.

Contract problems for migrant domestic workers in Malaysia

29 maids denied full rights

Posted on 3 July 2012 - 09:22pm
Last updated on 4 July 2012 - 08:50am

Alyaa Alhadjri The Sun Daily

PETALING JAYA (July 3, 2012): The 29 domestic helpers from East Java are being denied their full rights as the employment contract which they signed with the maid agencies is “different” from the one approved by both governments. 

They were brought in by the Malaysian Association of Foreign Maid Agencies (Papa) and have been working in Malaysia for a month.

Dominican Republic to ratify the domestic workers convention

300,000 Domestic Workers to Gain Labour Law Protection

Sunday, 1 July 2012, 11:31 am

Press Release: ITUC

Santo Domingo, 30 June 2012 (ITUC OnLine): The 300,000 domestic wokers in the Dominican Republic are set to gain coverage under labour laws following an announcement by Labour Minister Francisco Domínguez Brito at a meeting organised in Santo Domingo by the ITUC and its three affiliates CASC, CNUS and CNTD. Drafting of the new law will start this week, and it is expected to be adopted by Parliament within three months, along with ratification of ILO Convention 189 on domestic workers.

“The time for domestic workers to have their rights respected and their dignity restored is overdue” said Sharan Burrow the ITUC GS. “The ITUC is eagerly waiting for the Dominican Congress to ratify the ILO Convention and for public authorities to implement it. This will make a huge difference to the lives of both migrant and Dominican women working hard from dawn to dusk without any rights and protection,” she said. 

MAP Statement on Migrant Workers in Thailand

MIGRANTS FORCED TO STAY ON THE BORDER

Employers in Tak have managed to persuade the authorities to slap travel restrictions on all migrants registered to work in five border provinces. Even migrants who are holding Temporary Passports which should allow migrants to travel freely throughout the country are now facing restrictions.

According to the Department of Employments’ Memo of  the 5^th June, 2012, Guidelines to Check the Documents of Migrants who entered the country illegally Who Travel Outside of the Province,  the Federation of Thai Industries (Tak Chapter) reported that there is a shortage of workers because migrants are escaping to other areas of Thailand. What they did not say was that the conditions and pay in the Tak border areas are so bad that migrants leave to find better working conditions elsewhere.

Minimum wage for SouthAsian domestic workers to the Gulf

S Asia agrees on minimum wage for housemaids 

YADAV RAJ JOSHI / The Himalayan Times

TRIVANDRUM: South Asian nations — Nepal, India, Sri Lanka and Bangladesh — that send workers to foreign destinations have decided to explore minimum wage for migrant workers.

They decided to set a reference price for Gulf-bound women migrant workers and lobby for enforcing it in job destinations at South Asian Consultation on International Labour Organisation (ILO) Convention 189 held in Kerala today.

Most of the South Asian countries send domestic workers, so they should have a common minimum wage for migrant workers, said Agnes Matienzo from Migration Forum Asia — a Manila-based non-governmental organisation working for migrants’ rights.

“Collective bargaining is a worker’s right, so let’s start it collectively from sending countries,” she said, adding that unity among sending countries will put pressure on receiving countries. “The earnings of women migrant workers will increase through this initiative,” she said, urging South Asian nations to jointly lobby for it. An ILO study shows that more than 88 per cent domestic workers — both at home and abroad — have no guarantee to a statuary minimum wage.

Currently, South Asian domestic workers are earning less than $300 (Rs 27,000) doing jobs for 10-14 hours in Gulf countries — Qatar, Saudi Arabia, and the United Arab Emirates. Nepali women have been living in pathetic conditions, earning less than $200 (Rs 18,000) while Filipino domestic workers are earning more than $400.

Low wage, work stress and other abuses from employers are major problems that domestic workers face in Gulf countries. “People have no option but to look for foreign jobs,” said a workers’ rights activist from Kerala P Saidali Kutty. “Unless we provide better opportunities at home the trend will continue.”

However, Nepal’s situation is a little better than others. “The minimum wage set by the Minimum Wage Determination Committee is applicable to all workers. Domestic workers are also entitled to the same benefits,” said trade union leader Achut Raj Pandey from Nepal. “We still have to fight a long battle to provide benefits to domestic workers at home,” he added.

Prof Dr Bhim Prasad Subedi from Nepal said collective action is necessary to boost bargaining power. “Nepal has set a minimum wage for migrant domestic workers but we need to enforce it seriously.”

Ministry of Labour and Employment has set four criteria for Nepali domestic workers in four major destinations — Qatar, Saudi Arabia, the UAE and Kuwait. “The minimum wage should be above $400 (Rs 36,000) for all countries with some variations,” he said.

About 2,500 Nepali women join foreign jobs, mainly as domestic help, through the government process every month. It is estimated that about 60 to 70 workers go to

the Gulf illegally via India despite strict regulations.

MMN statement on migrants' maternity LEAVE

Migrants’ Maternity Leave

URGENT PRESS RELEASE, 26 June 2012

On June the 25th, 2012, MCOT reported that the Minister of Labour is drafting legislation that will allow pregnant migrant women to return to their country of origin when they are three to four months pregnant. After giving birth, they can come back to Thailand to start working again.

This policy is being enacted following the release of the US State Department’s 2012 Trafficking in Persons (TIP) report which placed Thailand on the watch list of Tier 2 for the third time running.

According to the MCOT, the Minister thought this policy would prevent trafficking of children.

Mekong Migration Network (MMN) congratulates the Thai government for extending the length of paid maternity leave for migrant women. We assume that migrant women will be entitled to 9 months paid maternity leave as they will be required to take maternity leave from the fourth month of pregnancy until 3 months after giving birth. We also expect the Thai government to provide free of charge appropriate transportation to their home and back to work in Thailand.

Or is it possible that Thailand is so desperate to appease the anti trafficking lobbyists, that it is sacrificing women’s fundamental rights by deporting pregnant women?

For inquiries, please contact:
Pranom Somwong: p_somwong@yahoo.com; +66 831887600
Jackie Pollock: jackie_pollock@yahoo.com; +66 860904118
Reiko Harima: reiko@mekongmigration.org; +852 93692244

แรงงานหญิงข้ามชาติลาคลอดได้ 9 เดือน?  

แถลงการณ์ด่วน  วันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2555

จากการรายงานข่าวของสำนักข่าวไทย เมื่อวันที่ 25 มิถุนายน 2555 ซึ่งรายงานว่ารัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงาน นายเผดิมชัย สะสมทรัพย์ กล่าวว่าได้ให้กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน จัดทำร่างระเบียบให้แรงงานข้ามหญิงข้ามชาติที่เข้ามาทำงานในไทยที่ตั้งครรภ์อายุ 3 เดือน สามารถกลับไปคลอดบุตรที่ประเทศต้นทาง และกลับเข้ามาทำงานได้ตามเดิม 

ซึ่งนโยบายนี้เพื่อแก้ปัญหาหลังจากที่ทางการสหรัฐจัดอันดับประเทศที่มีความพยายามในการแก้ไขปัญหาการค้ามนุษย์ โดยให้ไทยเป็นประเทศที่ต้องจับตามอง ระดับ 2.5 (Tier 2 Watch list) เป็นปีที่ 3  ติดต่อกันในรายงานเกี่ยวกับสถานการณ์การค้ามนุษย์ (ทีไอพี) ประจำปี 2555 โดยตามข่าวจากสำนักข่าวไทยดูเหมือนว่ารัฐมนตรีว่าการกระทรวงแรงงานจะคิดว่าการมีนโยบายดังกล่าวจะสามารถป้องกันการค้าเด็ก

เครือข่ายการย้ายถิ่นในอนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง (MMN) ขอแสดงความยินดีกับรัฐบาลไทยในการขยายระยะเวลาในการลาคลอดของแรงงานหญิงข้ามชาติ เราสันนิษฐานว่าแรงงานหญิงข้ามชาติจะได้รับสิทธิในการลาคลอดเป็นจำนวน 9 เดือนโดยได้รับค่าจ้างเต็มจำนวนทั้งนี้เพราะพวกเธอต้องลางานตั้งแต่ระยะที่ตั้งครรภ์ได้ 4 เดือนจนถึงหลังการคลอดอีก 3 เดือน อีกทั้งเราหวังว่ารัฐบาลไทยจะจัดให้มีพาหนะที่เหมาะสมในการจัดส่งแรงงานหญิงกลับประเทศต้นทางและกลับมาสถานที่ทำงานในประเทศไทยโดยไม่คิดค่าบริการ

ทว่าจะเป็นไปได้หรือไม่ว่านี่เป็นนโยบายเข้าตาจนของประเทศไทยที่จะสนองตอบต่อล็อบบี้ยีสต์ที่ต่อต้านการค้ามนุษย์ จนกระทั่งต้องสังเวยด้วยสิทธิขั้นพื้นฐานที่สำคัญของผู้หญิง ด้วยการบังคับส่งแรงงานหญิงข้ามชาติที่ตั้งครรภ์กลับประเทศต้นทาง

สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่

ปรานม สมวงศ์  : p_somwong@yahoo.com; +66 831887600

Jackie Pollock: jackie_pollock@yahoo.com; +66 860904118

Reiko Harima: reiko@mekongmigration.org; +852 93692244

Radio for migrant workers in Thailand

Boosting the signal: Helping migrant workers from Myanmar in Thailand

http://www.ilo.org/global/about-the-ilo/press-and-media-centre/insight/WCMS_184013/lang--en/index.htm?shared_from=media-mail

More than 80 per cent of migrant workers in Thailand are from Myanmar. A community radio has caught their ear helping them to understand Thailand's immigration laws and advocating for their rights at work.

 

25 June 2012

CHIANG MAI, Thailand – When Aung San Suu Kyi addressed delegates at the 101st session of the International Labour Conference on 14 June, she also referred to the two million people from Myanmar who have crossed the border into Thailand in search of work. 

The Chairperson of the National League for Democracy (NLD) in Myanmar said that both Thailand and Myanmar had “no clear migration policy”, with the result that “migrant workers are still facing frequent and significant rights violations because neither Burma nor Thailand has adopted a rights-based approach to managing migration”. 

Earning little more than US$6 per day on average, many Burmese migrant workers find themselves caught up in a bewildering and relatively costly system of rules and procedures, written in a language they don’t understand. And there are few places to turn if they encounter any problems.

MAP Radio with its weekly show “Voices without borders” is one of these places. The broadcast goes out each Monday morning on community FM radio in Chiang Mai and nearby Mae Sot – another area with a high concentration of migrant workers from Myanmar. 

Supported by the ILO’s TRIANGLE Project (Tripartite Action to Protect Migrants within and from the Greater Mekong Sub-region from Exploitation) and AusAID, the Australian Government’s Aid Programme, the radio show is one of several produced by the MAP Foundation, an NGO based in Chiang Mai.

The programme has a loyal following, particularly as it is broadcast in Shan, the local language of many of the migrant workers. As a phone-in show it is dedicated to helping migrant workers understand Thailand’s immigration laws and advocating for rights at work. Thousands of migrant workers either tune in to the live broadcast each week or, if they have any access to the Internet, download the programmes.

“Many migrant workers call into this radio programme,” explains Ying Horm, the presenter of “Voices without borders”. “They discuss the difficulties they face and they share a lot of information – they also ask lots of questions.” 

Most of those who listen to Ying Horm each Monday morning are either labourers or domestic workers who find it easier to take part in the phone-in segment.

Most have stories to tell about contract violations or questions to ask about procedures for work permits. Those with serious grievances and contract violations are directed to a paralegal working with the programme, to review and pursue claims off the air. 

The coordinator of the MAP Foundation, Jackie Pollock, says “Voices Without Borders” and the other radio programmes provide a space for migrants to communicate with each other openly.

“For years many migrants have lived in hiding and when they do venture out they are often afraid to speak their language in public,” she says, referring to the fact that many migrants are not fully documented to work in Thailand and could face harassment, arrest and deportation.

She adds that the radio programmes are “particularly important for domestic workers who listen (via the FM receivers) on their mobile phones”. 

On a building site near Chiang Mai University, one of the workers called Mung says: “I’ve learned about my rights at work and important things like updating my passport. So it’s been very useful to me.”

“This radio programme has been a critical part of informing and protecting migrant workers,” says Kuanruthai Siripatthanakosol, the ILO’s national project coordinator for the TRIANGLE Project in Thailand. She adds that representatives of the government and social partners in other cities in Thailand – and in neighbouring countries – have expressed an interest in replicating this type of outreach.

---------------------------------------------------------------

Allan Dow works for the Regional Unit for Partnerships in the ILO Regional Office for Asia and the Pacific in Bangkok.

Sri Lanka still determined to end migration of its domestic workers

Housemaids to be 'extinct species' by 2025 

Rasika Somarathna Monday, 18 June 2012, Daily News

Foreign employment authorities believe that by 2025, they could bring a complete halt to females leaving Sri Lankan shores to work as housemaids. 

The means of achieving this would be to discourage them going for such jobs and encourage them to find more gainful employment in skilled professions in Sri Lanka.

"We do not approve females going for overseas work as domestic aides. However, we cannot put a full stop to it immediately. Therefore, we have launched a number of programmes to upgrade their skills and find more gainful employment in specialized vocations," Sri Lanka Bureau of Foreign Employment chairman Amal Senalankadikara said. 

A few years back the number of migrant house maids constituted around 80 percent of the total Sri Lankan migrant worker population. However according to latest figures this has dropped to around 40 percent.

In 2011 out of 262,960 Sri Lankan workers who went abroad 107,816 were housemaids.

For a long time many have voiced concern about females going abroad to work as domestic aides. They believe that although these workers have earned billions of rupees, their migration abroad has caused social degeneration. 

Already the SLBFE has launched a number of training programmes for prospective migrant workers in specialized vocations.

They also plan to make National Vocational Qualifications (NVQ) level 3 compulsory for Sri Lankans seeking skilled jobs abroad, from September 01st onwards. 

Foreign Employment Minister Dilan Perera recently said aspiring migrant workers need to acquire NVQ certificate Level 3 qualifications or above, to prove their skill levels. Also the authorities are adopting a job specific, country specific, company specific strategy in training workers according to specific requirements.

"The SLBFE is also planning on improving foreign language proficiency of overseas job seekers. They are in the process of recruiting teachers to teach languages including foreign professionals," the SLBFE chairman said. "Some of the employment avenues the SLBFE is currently looking to promote among Lankan females instead of the house maid profession are employment in hospitality industry, health, sales, house keeping, and industries," he said. 

"An agreement has already been signed with international partners to establish an internationally accredited nurses training school and a hospital to train health sector workers. They are seeking local and foreign expertise in training manpower in other fields as well," he said.

Sri Lankan migrant worker population numbering close to 1.8 million at present is the country's highest foreign revenue earners. Their remittances in 2011 exceeded US $ 5 billion. The annual outflow of workers from Sri Lanka is around 250,000.

Update on the road to Philippines ratification of C189

Loren to sponsor treaty on domestic workers' rights

by Ryan Chua, ABS-CBN News

Posted at 06/14/2012 4:48 PM | Updated as of 06/14/2012 4:48 PM

MANILA, Philippines - Senate foreign relations committee chair Loren Legarda is set to sponsor on the Senate floor, when session resumes in July, an international treaty protecting domestic workers' rights.

During a hearing on the convention on Thursday, various government agencies and nongovernment organizations voiced support for the International Labor Organization's (ILO) Convention no. 189 or the Decent Work for Domestic Workers Convention, which declares universal rights for domestic workers all over the world.

They said it will protect the rights of domestic helpers in the Philippines and especially abroad, where there are many cases of abuse.

President Aquino ratified the convention last May 18. It needs the concurrence of at least two-thirds of all senators.

“Once the Convention is enacted, domestic workers will finally be able to legally ask for contracts describing their wage, work hours, days off, and other work terms and conditions, and they will be able to ask for minimum wage,” Legarda said in a statement.

So far, Uruguay is the only country that has ratified the convention.

Undersecretary Esteban Conejos Jr. of the Department of Foreign Affairs said other countries still have reservations about it because of its obligations, but that the Philippines can set a good example.

“The important thing is to get this convention into force, and then other countries will be watching our actions here, how we are going to move and convince other countries," he said.

"human chain" of domestic workers in India

Domestic workers seek better wages

Thiruvananthapuram, June 17, 2012 The Hindu 

‘No longer servants, but workers’ is the essence of the International Labour Organisation’s Convention 189, the ratification of which was sought by domestic workers who organised a ‘human chain’ in front of the Secretariat on Friday. 

The 100th ILO Conference had adopted a resolution regarding decent work for domestic workers. The ‘human chain’ organised by the Self-Employed Women’s Association (SEWA) demanded that the government should implement the provisions ratified by the convention. 

The association said that no minimum wages were offered to them, there were no fixed work hours, and they were denied respect and dignity from their employers. “Seven years ago, I was paid just Rs.40 a day, when I worked from 8 a.m. to 4 p.m. Now it has gone up to Rs.130. This is still not enough, as I have a 10-year-old son to look after on my own,” said Vasantha, a worker. 

The ‘human chain’ stretched from Palayam to Statue. SEWA president Sunita S.L and secretary Sonia George were present. Former Forest Minister Benoy Viswom and Jamila Prakasam, MLA, addressed the gathering. All spoke of the need to ratify the convention and subsequently adopt laws to ensure better livelihood for domestic workers. The workers demanded Rs.200 as minimum wage. They also wanted a board to be constituted to study their problems.

Congratulation to 323 Burmese workers who were victorious in their struggle for wages in accordance to Thailand’s Minimum Wage Law.

323 Workers at  M APPAREL CO.LTD , Mae  Sot, Tak, Thailand  have been working with MAP Foundation and Yaung Chi Oo Worker Association to negotiate wages with their employer  at the Labour Protection Office. On June 5^th , they were successful in their negotiations, and are now be paid wages at the rate of the new minimum wage for Mae Sot, as must be the case for all workers, including migrant workers. However, migrant workers are often denied this right and are paid much lower than at the operative minimum wage rate, as set by the government of Thailand.

Workers claimed victory in this struggle against their employer to be paid wages, in accordance with the minimum wage law, and for improved living and working conditions. When the workers were not being paid wages in accordance with the law, following the 1st April increase in Thailand‘s minimum wages for this region, the  workers demanded their rights and on 15^th May, went on a strike that lasted 21 days. According to the law, they were entitled to minimum wages of 226 Baht per normal working day of 8 hours, not including overtime .Prior to this date; workers in this region were entitled in law to minimum wages of 162 Baht per day.

Before this, the said 323 workers were only earning 60-100 baht in total, which included overtime, per day, in a 8:00 am to 11:00 pm shift, with no day off (rest day). The overtime rate of the factory was 8-10 baht an hour.  

Since 10^th April, the employer failed to pay the workers’ wages. This caused great hardship to the workers, for without wages, they did not have money to buy food and other daily necessities. The workers wanted to be paid wages in accordance with the new minimum wage, as set by law. They also were demanding for better housing rights – that the employer repairs their living quarters, and provide clean water and electricity. The wanted the same rights as other workers.

On 10^th May,   which was the usual pay day, the factory announced that they will only be paying wages  on 12^th May. On 12^th May, the factory again postponed payment, citing the reason was because the employer was sick, and that payments will be made on 14^th May. On 14^th May, again they were told that the employer was sick, and wages due will be paid on 17^th May.  On this day, the manager offered 85 baht for each worker as a loan, but workers refused the loan and demanded their full wages.

Workers could not tolerate this situation any longer, and on 15^th May, began a strike in front of the factory demanding increased wages and improved living and working conditions.

The factory manager told them that if they did not work then they need to get out from the factory compound.  209 workers were forced to leave their living quarters, and went to stay at Wat Ban Song Kwae, a temple.

After becoming aware of  their  rights under the  Labour protection  and Labour Relations  Act  from  MAP and Yaung Chi Oo, they then selected  7 worker representatives who wrote a letter to their employer stating that the employer  had violated  the law, including Labour  protection and  labour Relations Act, regarding wages and day  off.  The workers demanded that:-

1.  The employer complies with Labour Protection act 1998, and pay daily minimum wages of 226 baht. That every employee be given at least one day off (rest day) each week, public holidays, etc.

2. The employer pay employee’s wages not later than the 5th of every month.

3. That the employer allows migrant workers to change  employer  if the current employer cannot agree on the demanded employment terms, and in such cases, to immediately return all the worker’s documentations.

4. To pay workers double wages when they work on rest days (their weekly day off).

 5. That the employer stops intimidations or dismissal of workers when they are no errors or failings that are directly linked to work done by the said employee.

6.  That the employer stops their supervisors from verbally abusing workers.

On 16^th May, the workers,  together  with MAP Foundation  and Yaung  Chi Oo Worker Association, sent a formal letter of complaint to the Mae Sot Labor Protection Office,  and  the workers demanded that the employer to  enter into negotiations with them by 17^th May, failing which they will re-commence the  strike.

On 17^th May, workers enter into negotiations with employer facilitated by the Mae Sot Labour Protection Officer. The employer agreed to comply with demands 2 to 6, but did not want to agree with the Demand No1.

On 29^th May, the employer still did not want to pay minimum wages.  The workers reasonably proposed that the employer pay only 160 baht per day, the rest being taken as deductions for   water, accommodations and food, but the employer still did not agree and no agreement was reached.

On that day, 323 workers (mostly women) moved to stay in  Wat Song Kaew as the temple had graciously allowed them to stay there. They also received support from community groups in Mae Sot.

 On 5^th June, the workers were victorious, when the Labor Protection Office stipulated that the employer shall pay the workers wages at the rate of 226 baht/day for the said 323 workers, with a condition that the workers will have to seek their own lodgings by 10^th June. The agreement was signed.

They are still another 60   workers, who were not part of this negotiations, and they can continue to stay at the accommodation provided by the factory, and they  still do not receive wages equivalent to the legal minimum wages .

MAP Foundation would like to congratulate all 323 workers who stood up for their rights and bravely continued to struggle until the employer was forced to comply with the Legal Minimum Wages law.

M APPAREL CO.LTD will  the first factory in the Mae Sot area to pay wages in accordance to the new legal minimum wage for Tak Province, without any wrongful deductions,  but we are  concerned that  the remaining 60  workers  work in this same factory,  as well  as another  hundred thousand  factory ‘s workers in Mae Sot, who still do not receive wages as per the stipulated legal minimum wage.

Therefore, we demand:-

1.         That the Thai government and relevant authorities ensure  that  the  employer of at M APPAREL CO.LTD , Mae  Sot will fulfill the agreement,  especially with regard to wages in accordance with the  legal minimum wages law, with regard to the said workers  who  work in their factory, and do not try to use lame reason to  terminate or discriminate against these workers who claimed their rights and were successful also by reason of the intervention and decision of the Labour Protection Officer.

2.         That the Ministry of Labour send more labour inspectors  to  inspect  all factories in Mae Sot, to ensure that all employers are following Thai law, and are paying all their employees as least the legal minimum wages

 For more information please contact:

Contact Person Ms Jacqueline Pollock Mob Tel: 66 860904118 Email: Jackie_pollock@yahoo.com

Aye Salam for Thai and Burmese language:  Mob Tel   +66869367275 

Pranom Somwong   : Mob Tel+ 66831887600 Email p_somwong@yahoo.com

เราขอแสดงความยินดีกับแรงงานพม่า 323 คนที่ได้รับชัยชนะในการต่อสู้เพื่อให้ได้ค่าแรงตามกฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำ

แรงงานพม่า 323 คนที่ทำงานในโรงงาน เอ็มแอพพาแรล จำกัด ได้ร่วมกับมูลนิธิแมพและสมาคมแรงงานยองชีอูเพื่อเจรจากับนายจ้างโดยผ่านทางสำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน สาขาอำเภอแม่สอด  เมื่อวันที่ 5 มิถุนายนที่ผ่านมา แรงงานได้ประสบความสำเร็จในการเจรจาและขณะนี้ได้รับการจ่ายค่าจ้างตามอัตราค่าจ้างขั้นต่ำอัตราใหม่ของแม่สอด  ซึ่งจริงๆแล้วแรงงานทุกคนต้องได้รับการจ่ายค่าจ้างขั้นต่ำ โดยต้องรวมถึงแรงงานข้ามชาติด้วย อย่างไรก็ตามแรงงานข้ามชาติส่วนใหญ่ไม่ได้รับการจ่ายค่าจ้างขั้นต่ำตามกฎหมายและค่าจ้างจริงๆที่ได้รับมักจะต่ำกว่าที่รัฐบาลไทยกำหนดทางกฎหมายมาก

แรงงานได้รับชัยชนะในการต่อสู้เพื่อให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างตามกฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำ และเพื่อให้นายจ้างปรับปรุงสภาพการทำงานและสภาพความเป็นอยู่ เมื่อแรงงานไม่ได้รับการจ่ายค่าจ้างตามกฎหมาย ตามที่รัฐบาลกำหนดอัตราใหม่เพิ่มขึ้นในวันที่ 1 เมษายนที่ผ่านมา แรงงานได้เรียกร้องสิทธิของตนและได้ดำเนินกระบวนการเพื่อนัดหยุดงานจำนวน 21 วัน เริ่มเมื่อวันที่ 15 พฤษภาคม ซึ่งตามกฎหมายแรงงานควรมีสิทธิได้รับค่าแรง 226 บาทในเวลาทำงาน 8 ชั่วโมงของวันทำงานปกติ ก่อนที่จะมีการกำหนดอัตราค่าแรงงานขั้นต่ำใหม่นี้ แรงงานในพื้นที่นี้ควรจะได้รับค่าแรงขั้นต่ำตามกฎหมาย วันละ 162 บาท

ทว่าก่อนที่แรงงานจะเรียกร้องสิทธิพวกเธอและเขา แรงงานได้รับค่าแรงจริงเพียงแค่ 60-100 บาท ซึ่งในเงินจำนวนนี้ได้รวมค่าทำงานล่วงเวลาและการทำงานในวันหยุดแล้ว แรงงานต้องทำงานโดยไม่มีวันหยุดตั้งแต่ 8.00 เช้าถึงห้าทุ่ม โดยโรงงานจ่ายค่าล่วงเวลาแค่ชั่วโมงละ 8-10 บาท

เหตุเกิดจากการนายจ้างไม่จ่ายค่าแรงตั้งแต่วันที่ 10 เมษายน ส่งผลให้แรงงานประสบความยากลำบาก ต้องอยู่โดยไม่มีเงิน ต้องอดอยากไม่มีเงินซื้ออาหารกินและไม่มีเงินใช้จ่ายในสิ่งของพื้นฐานที่จะเป็นต่อการดำรงชีวิต แรงงานเริ่มที่จะเรียกร้องให้นายจ้างจ่ายค่าแรงขั้นต่ำอัตราใหม่ตามที่กฎหมายกำหนด และอยากให้นายจ้างซ่อมแซมที่พัก จัดให้มีน้ำดื่มที่สะอาดและมีไฟฟ้าใช้ และได้รับสิทธิที่พึงมีพึงได้เหมือนแรงงานคนอื่นๆ

วันที่ 10 พฤษภาคม ซึ่งเป็นวันกำหนดจ่ายเงินเดือน  โรงงานได้ประกาศว่าจะเลื่อนไปจ่ายวันที่ 12 พอถึงวันที่ 12 พฤษภาคม โรงงานได้ประกาศว่านายจ้างป่วยจะเลื่อนไปจ่ายวันที่ 14 พอถึง 14 พฤษภาคม โรงงานแจ้งว่านายจ้างยังป่วย ผู้จัดการสามารถให้แรงงานยืมเงินก่อนคนละ 85 บาท ส่วนค่าแรงจะเลื่อนไปจ่ายวันที่ 17 พฤษภาคม  แรงงานปฏิเสธไม่ยืมเงินและยืนยันให้โรงงานจ่ายค่าแรงเต็มจำนวน

ที่เป็นเช่นนี้เพราะแรงงานไม่สามารถทนการกดขี่ต่อไปได้อีก ดังนั้นวันที่ 15 พฤษภาคม แรงงานได้เริ่มนัดหยุดงาน โดยได้เริ่มจากรวมตัวหน้าโรงงานและเรียกร้องให้นายจ้างเพิ่มค่าแรงและปรับปรุงสภาพการทำงานและสภาพความเป็นอยู่

ผู้จัดการโรงงานแจ้งว่าหากแรงงานไม่ทำงานก็ต้องออกไปจากบริเวณโรงงาน แรงงานจำนวน 209 คนถูกบังคับให้ออกนอกบริเวณโรงงานและต้องไปอาศัยวัดสองแควอยู่

หลังจากที่แรงงานได้เรียนรู้สิทธิของตนตามกฎหมายจากมูลนิธิแมพและสมาคมแรงงานยองชีอู แรงงานได้เลือกตัวแทน 7 คนเพื่อดำเนินการเจรจาและเขียนข้อเรียกร้องส่งถึงนายจ้าง ระบุว่าที่ผ่านมาแรงงาน 209 คน ได้พิจารณาแล้วเห็นว่านายจ้างและทางบริษัทจ่ายค่าจ้างผิดนัดและไม่ได้ปฎิบัติตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 โดยเฉพาะที่เกี่ยวเนื่องกับค่าแรงและวันหยุดในการทำงาน รวมถึงการเรียกร้องเรื่องสภาพการทำงานและมีข้อเรียกร้องต่อนายจ้างดังนี้

1.  ให้นายจ้างปฏิบัติตามกฎหมายคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 และจ่ายค่าจ้างขั้นตำวันละ 226 บาท และลูกจ้างต้องมีวันหยุดอย่างน้อยหนึ่งวันต่อสัปดาห์ รวมถึงวันหยุดตามประเพณี และวันหยุดอื่นๆที่กฎหมายกำหนด

2. นายจ้างต้องจ่ายค่าจ้างไม่เกินวันที่ 5 ของทุกเดือน

3 ให้ลูกจ้างสามารถเปลี่ยนย้ายนายจ้างได้และบริษัททำการแจ้งออกแรงงานพร้อมกับคืนเอกสารให้กับแรงงานด้วย

4.ในการทำงานในวันหยุดนั้นนายจ้างต้องจ่ายค่าจ้าง 2 เท่าในวันทำงานปกติ

5.ห้ามนายจ้างกลั่นแกล้งหรือเลิกจ้างในกรณีที่ลูกจ้างไม่มีความผิด

6.หัวหน้าแผนก หรือหัวหน้างานไม่มีอำนาจดุด่า ว่ากล่าว ยกเว้นตักเตือนเรื่องของงาน

วันที่ 16 พฤษภาคม แรงงานร่วมกับมูลนิธิแมพและสมาคมแรงงานยองชีอู ได้ยื่นหนังสือเรียกร้องให้สำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน สาขา แม่สอด ระบุถึงข้อเรียกร้องดังกล่าวและขอให้ทางบริษัทดำเนินการและเจรจากับตัวแทนแรงงาน ภายในวันที่17พฤษภาคม2555 หากไม่ดำเนินการภายในกำหนดทางแรงงานจะดำเนินการแจ้งการหยุดงานตามลายมือชื่อแนบท้ายเอกสาร

วันที่ 17 พฤษภาคม แรงงานได้ทำการเจรจากับนายจ้างโดยผ่านทางสำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน สาขา แม่สอด นายจ้างยินยอมดำเนินการตามข้อรียกร้อง 2-6 แต่ไม่สามารถตกลงกันได้ในข้อเรียกร้องข้อหนึ่งเรื่องค่าแรง

วันที่  29 พฤษภาคม นายจ้างยังคงไม่ปฏิบัติการตามข้อเรียกร้องค่าจ้างขั้นต่ำตามกฎหมาย แรงงานได้ใช้เหตุผลและเสนอว่าให้นายจ้างจ่ายค่าแรงวันละ 160 บาทได้ และค่าจ้างที่เหลือให้เป็นการหักจ่ายค่าน้ำ ค่าที่พักและอาหาร แต่นายจ้างยังคงไม่ยอม วันเดียวกันนั้น แรงงานส่วนใหญ่ที่เป็นผู้หญิงได้ย้ายไปอยู่ที่วัดสองแคว ซึ่งทางวัดเมตตาให้ที่พักอาศัยระหว่างที่ประสบปัญหาและไดรับการช่วยเหลือบางส่วนจากองค์กรชุมชนในแม่สอด

วันที่ 5 มิถุนายน   แรงงานประสบชัยชนะเมื่อสำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน สาขา แม่สอด มีคำสั่งให้นายจ้างต้องจ่ายเงินค่าจ้างขั้นต่ำตามกฎหมายแรงงาน วันละ 226 บาทกับแรงงาน 323 คน ให้มีวันหยุดวันอาทิตย์ หากมีล่วงเวลาให้จ่ายตามกฎหมายแรงงานและให้จ่ายทุกวันที่ 10 ของเดือน และแรงงานต้องย้ายไปพักอาศัยข้างนอกโรงงาน ภายในวันที่ 10 มิถุนายน 2555  พร้อมทั้งมีการลงลายมือชื่อในข้อตกลงนั้นจากทุกฝ่าย  แต่หลังจากข้อตกลงฉบับนี้ยังมีแรงงานที่เหลือ 60 คนที่ไม่ได้รับค่าจ้างขั้นต่ำตามกฎหมาย และแรงงานกลุ่มนี้ยังพักอาศัยและทำงานตามปกติในโรงงาน 

มูลนิธิแมพของแสดงความยินดีกับแรงงานจำนวน 323 คนที่ลุกขึ้นต่อสู้เพื่อสิทธิของตนและมีความกล้าหาญอย่างต่อเนื่องในกระบวนการต่อสู้จนกระทั่งทำให้นายจ้างต้องปฏิบัติตามกฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำตามกฎหมายได้

โรงงาน เอ็มแอพพาแรล จำกัด จะเป็นโรงงานแห่งแรกในแม่สอดที่จ่ายค่าจ้างตามกฎหมายค่าจ้างขั้นต่ำในจังหวัดตาก โดยไม่มีการหักค่าใช้จ่ายที่กฎหมายไม่อนุญาต  แต่เรายังคงมีความห่วงใยต่อแรงงานอีก 60 คนและแรงงานในโรงงานอื่นๆอีกนับแสนคน ที่ยังคงได้รับค่าจ้างในอัตราเก่าที่ตำกว่าค่าจ้างขั้นต่ำตามกฎหมาย

ดังนั้นเราจึงขอเรียกร้องให้

1.         ให้รัฐบาลไทย และเจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องมีมาตรการที่มั่นใจได้ว่านายจ้าง โรงงาน เอ็มแอพพาแรล จำกัด จะทำตามบันทึกข้อตกลงและคำสั่งของสำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจ่ายค่าจ้างขั้นต่ำตามกฎหมายให้แรงงาน และไม่หาเหตุผลที่ไม่ชอบธรรมใดๆในการเลิกจ้างหรือเลือกปฏิบัติแรงงานที่ต่อสู้เพื่อสิทธิของตนผ่านทางกระบวนการทางกฎหมายและผ่านกระบวนการของเจ้าหน้าที่สวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน

2.         ให้กระทรวงแรงงานส่งพนักงานตรวจแรงงานไปตรวจทุกโรงงานในแม่สอดเพื่อตรวจสภาพการทำงานของลูกจ้างและสภาพการจ้างงานเพื่อให้มั่นใจว่านายจ้างจะปฏิบัติตามกฎหมายแรงงานและจ่ายค่าจ้างขั้นต่ำตามกฎหมาย

สอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่

คุณ สุทธิศักดิ์ รุ่งเรืองผาสุก   โทร    +66869367275

คุณ แจ๊คกี้ พอลล๊อก           โทร     +66860904118

คุณ ปรานม สมวงศ์              โทร    +66831887600